ευμελιτώ

εὐμελιτῶ, -έω (Α)

1. έχω καλό ή αρκετό απόθεμα μελιού

2. παράγω καλό ή πολύ μέλι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + μέλι, μέλιτος].